Czerwone Gitary

Czerwone Gitary to zespół założony w 1965 r. przez Bernarda Dornowskiego, Krzysztofa Klenczona, Jerzego Kosselę, Jerzego Skrzypczyka oraz Henryka Zomerskiego. Gościnnie z grupą występował także Seweryn Krajewski, który pod koniec 1965 r. zastąpił Henryka Zomerskiego. W późniejszych latach skład osobowy grupy zmieniał się. Zespół ma na swoim koncie wiele albumów, m.in.: „To właśnie my” (1966 r.), „Czerwone Gitary 2” (1967 r.), „Spokój serca” (1971 r.) czy „Port piratów” (1976 r.). W dorobku Czerwonych Gitar znajduje się wiele ponadczasowych przebojów, m.in.: „Takie ładne oczy”, „Biały krzyż”, „Matura”, „Kwiaty we włosach”, „Dozwolone do lat 18-tu” czy „Nie zadzieraj nosa”.
Grupa wielokrotnie występowała na Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki. Na V KFPP w Opolu w 1967 r. Czerwone Gitary wystąpiły w koncercie „Popołudnie z młodością”. Podczas tej edycji Seweryn Krajewski otrzymał Nagrodę Polskiej Federacji Jazzowej. W 1966 r. grupa otrzymała na opolskim festiwalu nagrodę Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za utwór „Takie ładne oczy”, a na VII KFPP nagrodę Ministra Kultury i Sztuki za piosenkę „Biały krzyż”. Zespół otrzymał wówczas także Złoty Mikrofon od Polsko-Amerykańskiej Agencji Artystycznej. W trakcie X KFPP w Opolu Czerwone Gitary zostały wyróżnione Srebrnym Gwoździem, a fani mogli usłyszeć utwory „Droga, którą idę” oraz „Ziemia śpiewa”. W 1979 r. podczas koncertu „Przeboje 35-lecia” zespół zaprezentował wiązankę swoich największych przebojów.
W 2015 r. Czerwone Gitary odsłoniły pamiątkową gwiazdę w opolskiej Alei Gwiazd Polskiej Piosenki. Jerzy Skrzypczyk – perkusista grupy – podczas uroczystości wspomniał częste wizyty zespołu na opolskim festiwalu: „Czerwone Gitary w Opolu występowały paręnaście razy, wiele osób nam tego zazdrościło. Dziękujemy wam, że możemy dziś tu być”.