Słynni opolscy aptekarze

Znani, zapomniani: Heinrich Grabowski i Carl Wieczorek

Zapomniani, ale ich energia jest wciąż obecna w Opolu. Za sprawą swoich dokonań, wynalazków, firm, które powołali do życia rozsławili swoje rodzinne miasto oraz region nie tylko na Śląsku, ale daleko poza jego granicami. Wspólnie z Archiwum Państwowym w Opolu oraz pasjonatami historii z profilu „Kocham Opole & Opolskie”, przypominamy sylwetki znamienitych Opolan, tworzących genius loci naszego miasta. W pierwszym odcinku słynni opolscy aptekarze.

Apteka pod Lwem

Sylwetka lwa, która zdobi jedną z najsłynniejszych kamienic na opolskim Rynku (mieszkał tu krótko w czasie potopu szwedzkiego król Jan Kazimierz), związana jest z apteką, która funkcjonowała przez wiele lat w tym miejscu i była powszechnie znana jako Apteka pod Lwem. Założył ją Heinrich Emanuel Grabowski, pochodzący z Głubczyc botanik i farmaceuta, którego nazwisko na trwałe wpisane jest do wszystkich atlasów botanicznych świata. Grabowski przyszedł na świat 11 lipca 1792 roku. W Głubczycach skończył szkołę średnią, po czym podjął naukę farmacji we Wrocławiu u Johanna Christiana Günthera, właściciela apteki i badacza roślin. Do roku 1824 mieszkał u niego, był jego uczniem, a następnie współpracownikiem. Od 1824 do 1840 roku prowadził wspomnianą Aptekę pod Lwem w Opolu, w której poza gotowymi medykamentami można było kupić różnego rodzaju specyfiki na zamówienie. Heinrich Grabowski prowadził aptekę i kontynuował wcześniejsze badania flory Śląska, a także zajmował się skamieniałościami roślin z górnej kredy w rejonie opolskim. Od 1840 roku do śmierci mieszkał we Wrocławiu. Grabowski był członkiem Sekcji Botanicznej Śląskiego Towarzystwa Kultury Ojczystej, a w 1841 wybrano go sekretarzem naukowym tejże sekcji. Heinrich Emanuel Grabowski zmarł 1 października 1842 r. w wyniku powikłań po przebytym przeziębieniu. Na cześć słynnego aptekarza i botanika popularny krzew – jeżyna bukietowa przyjęła łacińską nazwę gatunkową: Rubus grabowskii. Budynek, w którym mieściła się opolska Apteka pod Lwem, przetrwał zawirowania wojenne, a apteka działała w tym miejscu aż do lat 50. XX wieku.

[1]

Przedwojenne Opole. Ratusz po odbudowie. Po lewej stronie apteka Pod Lwem
[Archiwum Państwowe w Opolu, Kolekcja Bogusława Szybkowskiego]

[2]

Reklama Apteka pod Lwem, Oppelner Heimat-Kalender für Stadt und Land, 1937 r. APO

Apteka pod Koroną

Kronen-Apotheke (Apteka pod Koroną) powstała w 1894 roku i mieściła się przy ówczesnej Hindenburgstrasse pod nr 39 (obecnie ulica Krakowska). Zgodę na jej prowadzenie otrzymał Georg Höfer, założyciel apteki Mohrenapotheke (Pod Murzynem) w Pszczynie. Apteka pod Koroną często zmieniała właścicieli, a w 1913 roku została przejęta przez Carla Wieczorka, który zarządzał nią do 1945 roku. Carl Wieczorek pochodził z Częstochowy, był radcą do spraw farmacji i członkiem komisji przeprowadzającej egzaminy dla aptekarzy. Miał żonę Pauline, z domu Heinisch, córkę Ursulę i syna Karla Heinricha, który poległ w lipcu 1941 pod miejscowością Dulki-Lipniszki na froncie wschodnim. Aptekarz przeżył wojnę i 1 kwietnia 1949 dostał koncesję na prowadzenie Engel-Apotheke w Bottrop w Westfalii, tam zmarł w listopadzie 1955 roku w wieku 74 lat. W budynku, w którym mieściła się dawna Apteka pod Koroną, po II wojnie światowej przez wiele lat funkcjonowała Apteka Piastowska.

[3]

Budynek Apteki pod Koroną znajdujący się na zbiegu dzisiejszych ulic Krakowskiej i Kościuszki, 1928 r.
Narodowe Archiwum Cyfrowe, sygn. 3, 8, 167, 119, 4

[4]

Oryginalna butelka Apteki pod Koroną w Opolu, fot. S. Ruszała

Autorzy: Damian Ruszała, Sebastian Ruszała, Krzysztof Stecki, Krzysztof Wotzka (Kocham Opole & Opolskie), Magdalena Knieja, Aleksandra Starczewska-Wojnar (Archiwum Państwowe w Opolu).
 

Artykuł ukazał się w marcowym wydaniu magazynu "Opole i Kropka": www.opole.pl/dla-mieszkanca/siegnij-po-marcowy-numer-opole-i-kropka